باور گروهی از مردم آن است که عسل وقتی که بلورین،کدر و ته نشین گردد تقلبی است و عسل سالم و طبیعی همیشه صاف و شفاف می‌ماند و هنگامی که عسل خریداری شده پس از مدتی کدر و ته نشین گردید و بلورین شد (شکرک زد)،ناراحت شده و به فروشنده اعتراض می‌کنند.
این باور اشتباهی است که در کشور ما رایج است چرا که مصرف کننده ایرانی، عسل خوب، خالص و طبیعی را عسلی می‌داند که رنگش کهربایی تیره مانند عقیق و سفت باشد و اصطلاحاً «کش » آمده، اگر 24 ساعت در یخچال گذاشته شود بلورین نشده چنان چه قاشقی از آن برداشته شود قطراتی که سرازیر می‌شود به صورت باریکه‌ای پیوسته باشد و قطع نشود.کسانی هم شگردهای وی‍ژه‌ای را برای شناسایی عسل سفارش می‌کنند که پایه و اساس آن معلوم نیست؛مانند،کبریت گرفتن کنار عسل، ریختن چند قطره بر روی روزنامه و ... هیچ کدام از این باورها و تصورات با عسل- از نظر طبیعی یا مصنوعی بودن و هم چنین شکرک زدن آن- ارتباطی ندارد و از نظر عسل شناسان و علم تغذیه پذیرفته نیست. باید دانست شناسایی عسل طبیعی و مصنوعی به صورت دقیق و علمی به کمک انگشت،قاشق و یا مزه مزه کردن و ... ناممکن بوده و این مهم تنها از عهده‌ی آزمایشگاه و دستگاهی به نام «رفراکتومتر» بر می‌آید.